ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΛΗΨΗ DNA
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 14 ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ
Το Νοέμβριο του 2020, μέσα σ’ ένα κλίμα απαγορεύσεων με πρόφαση την Covid-19, το κράτος αποφασίζει ν’ απαγορεύσει τον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου, στοχεύοντας στην πλήρη απονέκρωση κάθε είδους κινητοποιήσεων απέναντι στα νομοσχέδια (κατάργηση ασύλου, υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, απαγόρευση πορειών κλπ) και το καθεστώς το ίδιο. Ως απάντηση αγωνιζόμενος κόσμος καταλαμβάνει το κτίριο της πρυτανείας του ΕΜΠ και το κάτω πολυτεχνείο. Στις 13/11/2020, ο πρύτανης και η ΕΛΑΣ αποφασίζουν την εκκένωση των δύο χώρων, η οποία συνοδεύεται από 94 συλλήψεις καταληψιών.
Τις τελευταίες μέρες, 14 σύντροφοι (13 συλληφθέντες + 1 που ταυτοποιήθηκε μέσω αποτυπωμάτων από την κατειλημμένη πρυτανεία) καλέστηκαν από τη ΓΑΔΑ με χαρτί εισαγγελέα σε υποχρεωτική λήψη DNA. Ο λόγος, όπως ισχυρίζεται η κρατική ασφάλεια, είναι ότι στο κτήριο που έγινε η ανοιχτή ανακοινωμένη κατάληψη βρέθηκε σε 2 μπουκάλια μπίρας ένα -βιολογικά ανδρικό- δείγμα DNA που ταιριάζει μ’ ένα άλλο δείγμα DNA το οποίο βρέθηκε το 2014, σε γάζα με αίμα, μετά από βίαιες συγκρούσεις στα Εξάρχεια στη μνήμη του δολοφονηθέντα μαθητή Α. Γρηγορόπουλου και σε αλληλεγγύη στον τότε απεργό πείνας Ν. Ρωμανό.
Η προσπάθεια σύνδεσης των γεγονότων είναι μια ακόμα εξόφθαλμη κρατική σκευωρία, καθώς το πρώτο γεγονός αφορά ανοιχτή κατάληψη στην οποία βρέθηκε πλήθος κόσμου κι επιπλέον τα δείγματα DNA βρέθηκαν σε κινητά και μη παράνομα αντικείμενα(άδεια μπουκάλια μπίρας), ενώ το δεύτερο γεγονός αφορά συγκρούσεις το ‘14 σε δημόσιο χώρο που συχνάζει κόσμος και πάλι με τα δείγματα DNA να βρίσκονται σε κινητό και μη παράνομο αντικείμενο(γάζα με αίμα). Οι σύντροφοι, παρά την απόπειρα τρομοκράτησης τους από το κράτος, έχουν αρνηθεί τη λήψη του γενετικού τους υλικού με κίνδυνο τη σύλληψή τους, ενώ παράλληλα έχουν προσφύγει δικαστικά ενάντια στην απόφαση.
Η συγκεκριμένη τακτική μπάτσων και δικαστικής αρχής δεν είναι καινούργια. Έχουμε δει στο παρελθόν αρκετές περιπτώσεις που οι κατασταλτικοί μηχανισμοί προσπαθούν να κατασκευάσουν κατηγορητήρια με την παράτυπη χρήση του DNA ως μοναδικό στοιχείο για να ασκήσουν διώξεις, ακόμα και να φυλακίσουν αγωνιστές (βλ. Τ.Θεοφίλου, Ηριάννα, M.Σεϊσίδης και πρόσφατα με την προφυλάκιση του Χ.Μ.). Βέβαια είναι η πρώτη φορά που ζητούν λήψη γενετικού υλικού από συντρόφους που δεν τους βαραίνει καμία κατηγορία.
Στις μέρες μας η επιστήμη, ως συνώνυμο της «αμετάβλητης αντικειμενικής αλήθειας», χρησιμοποιείται για να προσδώσει αξιοπιστία στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις. Όμως στην πραγματικότητα η συγκεκριμένη μέθοδος ανάλυσης DNA, μόνο ως αξιόπιστη δεν μπορεί να θεωρηθεί. Είναι γνωστό ότι το γενετικό υλικό μπορεί να μεταφερθεί, να παραποιηθεί, να επιμολυνθεί και να εμπλουτιστεί κατά το δοκούν, τόσο κατά τη διάρκεια της συλλογής όσο και στα εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. Εξάλλου, ένα πλήθος επιστημονικών συγγραμμάτων το αμφισβητούν και έχει καθιερωθεί, νομικά, να στοιχειοθετεί τον αποκλεισμό υπόπτων και όχι την ταυτοποίησή τους.
Η δίωξη των 14 συντρόφων από το κράτος δεν έρχεται σε μια κενή χρονική στιγμή. Απεναντίας έρχεται να εντείνει με νέες αναβαθμισμένες μεθοδεύσεις τη καταστολή απέναντι σε όσους/ες αγωνίζονται. Από την στρατιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου στη περίοδο του lockdown, μέχρι την τοποθέτηση των μπάτσων στα πανεπιστήμια, η εξουσία δημιουργεί τρόπους διαρκούς καταγραφής δεδομένων, επιτήρησης και ελέγχου. Ειδικότερα στα πανεπιστήμια που αποτελούν σημεία κοινωνικής ζύμωσης και ανέκαθεν τόπους όπου μια σειρά από εργαλεία και πρακτικές αγώνα έπαιρναν μορφή (καταλήψεις, πολιτικές συνελεύσεις, συγκρούσεις), οι συλλήψεις των συντρόφων/ισσών στις 13/11 εντός της κατειλημμένης πρυτανείας δηλώνει ξεκάθαρα τις βλέψεις του κράτους για την λειτουργία των πανεπιστημίων. Χώροι αποστειρωμένοι, κατακερματισμένοι και επιτηρούμενοι (με τη προαναφερθείσα είσοδο των μπάτσων στις σχολές, τα «face control», τα πιστοποιητικά εμβολιασμού) μακριά από οποιαδήποτε ευκαιρία συλλογικής ζωής και προοπτικής αγώνα, που θα αναπαράγουν τον καπιταλιστικό τρόπο κοινωνικής οργάνωσης.
Για εμάς, ως αναρχικοί/ές, είναι ξεκάθαρο πως, τόσο οι συλλήψεις των συντρόφων εντός ενός κατειλημμένου δημόσιου χώρου, όσο και η συσχέτιση ορισμένων δειγμάτων DNA με δείγμα DNA που βρέθηκε στο δρόμο μετά από συγκρούσεις στα Εξάρχεια, στις 6 Δεκέμβρη του 2014, μέρας συλλογικής μνήμης της εξέγερσης του 2008 όσο και σε αλληλεγγύη με τον τότε απεργό πείνας Ν. Ρωμανό, καταδεικνύουν πως για το κράτος είναι στοίχημα να στοχοποιήσει συγκεκριμένα εργαλεία και πρακτικές αγώνα, καθώς και τους πολιτικούς χώρους που τα προκρίνουν. Μαζί με το νομοσχέδιο της απαγόρευσης των διαδηλώσεων (ουσιαστικά οι «οργανωτές» θα ζητούν άδεια από τους μπάτσους για την πραγματοποίηση μιας διαδήλωσης και θα «χρεώνονται» οι ίδιοι τυχόν «έκτροπα» κατά τη διάρκειά τους) ή τα τελεσίγραφα Χρυσοχοΐδη που καλούσαν στην εκκένωση των κατειλημμένων χώρων και στην ενοικίασή τους από τους καταληψίες το 2019 και από τις εκκενώσεις καταλήψεων μέχρι τις διώξεις αγωνιστών/στριων κατόπιν πορειών και συγκεντρώσεων, η υπόθεση των 14 συλληφθέντων συντρόφων έρχεται να εντείνει αυτήν την προσπάθεια του κράτους να απονοηματοδοτήσει και να διαχωρίσει τους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες από τα χαρακτηριστικά που τους προσδιορίζουν. Ιδιαίτερα στον ελλαδικό χώρο που οι κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις έχουν χαρακτηριστεί από δυναμικά γεγονότα και πολύμορφες πρακτικές, μια τέτοια ιστορική τομή για την εξουσία είναι κομβική για τη χάραξη της επόμενης μέρας στο πεδίο του κοινωνικού-ταξικού πολέμου, απονευρώνοντας συμβολικά, ιστορικά και πολιτικά τους αγώνες που δόθηκαν, δίνονται και θα δοθούν.
Δηλώνουμε ξεκάθαρα πως στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι στους 14 διωκόμενους συντρόφους. Στεκόμαστε απέναντι στην ξεδιάντροπη κρατική σκευωρία που στήνεται σε βάρος τους, στην υποχρεωτική λήψη DNA από το κράτος, στην οποιαδήποτε επιχείρηση της εξουσίας να χαρτογραφήσει και να στοχοποιήσει αγωνιστές/στριες,κατασκευάζοντας μια εκτενή βάση δεδομένων όπου ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα μπορεί να την χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει ένα καθεστώς ομηρίας, εντείνοντας έτσι τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις και διώξεις της, καθώς και στην προσπάθειά της να απομονώσει πολιτικά εργαλεία και αγωνιστικές πρακτικές, μαζί με τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας που τα προκρίνουν. Να στήσουμε αναχώματα αλληλεγγύης και αντίστασης ενάντια στην υποχρεωτική λήψη DNA και να σταθούμε πλάι στους διωκόμενους συντρόφους και συντρόφισσές μας.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 14 ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΛΗΨΗ DNA
ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΟΣ/Η ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ