ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 5 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΣΤΙΣ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Στις 6 Δεκεμβρίου του 2019, πραγματοποιούνται μαζικές-μαχητικές διαδηλώσεις στην πόλη της Πάτρας. Παρά την τρομοκρατία και το κλίμα φόβου που επισταμένα προσπαθούσαν ΜΜΕ και κυβέρνηση να χτίσουν, πλήθος κόσμου επιλέγει να βρεθεί στο δρόμο στηρίζοντας και πλαισιώνοντας τα πρωινά και απογευματινά καλέσματα. Κατά τη διάρκεια της απογευματινής πορείας και έπειτα από συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής πραγματοποιούνται 7 συλλήψεις. Τα ΜΑΤ, προχωρούν σε δολοφονικές ευθύβολες ρίψεις χημικών στοχεύοντας κεφάλια διαδηλωτών, σε κυνηγητό και ξυλοδαρμούς, σε σεξιστικό υβριστικό λόγο και πράξεις εναντίων διαδηλωτριών. Στις 5 Απριλίου στα Δικαστήρια του Πύργου δικάζονται οι 5 συλληφθέντες/είσες της απογευματινής πορείας. Οι 3 συλληφθέντες-εισες δικάζονται για πλημμελήματα ενώ 2 συλληφθέντες-εισες έχουν και κακουργήματα.
Στις 6 Δεκεμβρίου του 2019 συμπληρώθηκαν 11 χρόνια από την ημέρα της κρατικής δολοφονίας του αναρχικού μαθητή Α. Γρηγορόπουλου από τους μπάτσους Ε.Κορκονέα και Β. Σαραλιώτη, στα Εξάρχεια. Ο δεύτερος κυκλοφορούσε ελεύθερος καιρό και επιδίωκε να επανέλθει στο αστυνομικό σώμα, ενώ ο πρώτος είχε αποφυλακιστεί πρόσφατα παρότι είναι δηλωμένα αμετανόητος για τη δολοφονία, έχοντας συγκεκριμένα δηλώσει πως δε μετανιώνει, αφού ο Γρηγορόπουλος ήταν αντιεξουσιαστής. Τον Μάρτιο του 2022 ο Κορκονέας επέστρεψε στη φυλακή αφού το δικαστήριο του Άρειου Πάγου του αφαίρεσε το ελαφρυντικό που του είχε δοθεί.
Η 6η Δεκεμβρίου είναι ημέρα μνήμης και αγώνα απέναντι στην εξουσία. Είναι η ημέρα που ξέσπασε η μεγαλειώδης εξέγερση του Δεκέμβρη, που κλόνισε τα θεμέλια της εξουσίας, δημιούργησε μια ρωγμή στο χρόνο, διέλυσε για πάντα το μύθο της κοινωνικής ειρήνης και της εποχής της επίπλαστης ευημερίας. Που έδειξε πως ο αγώνας από τα κάτω, η αυτοοργάνωση, η ρήξη και η αντεπίθεση είναι οι μόνες επιλογές απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βία και βαρβαρότητα. Η 6η Δεκέμβρη είναι ημέρα μνήμης και αγώνα για όλα όσα συνέβησαν τότε, τα νοήματά τους, τις παρακαταθήκες τους αλλά και για όσα συμβαίνουν σήμερα τόσο εντός ελλαδικού χώρου όσο και παγκόσμια. Μια μέρα που το 2019 χρωματίστηκε από το τελεσίγραφο του τότε υπουργού δημόσιας τάξης Χρυσοχοΐδη για εκκενώσεις καταλήψεων ή διακανονισμούς με τους «νόμιμους» ιδιοκτήτες τους. Ένα τελεσίγραφο που αποτελούσε συνέχεια της κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους απέναντι στις καταλήψεις και τους χώρους αγώνα. Ένα τελεσίγραφο που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια στιγμή της γενικευμένης και διαρκούς επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου πάνω στον κόσμο του αγώνα. Άλλωστε, η κυβέρνηση της ΝΔ από τις πρώτες κιόλας μέρες της διακυβέρνησής της επιδόθηκε σε μια ιδεολογική επίθεση πάνω στον κόσμο του αγώνα και ιδιαίτερα πάνω στο αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα, με πληθώρα δηλώσεων ότι θα πατάξουν την ανομία, θα καθαρίσουν τα Εξάρχεια, θα τελειώσουν τους αναρχικούς ενώ επιδόθηκε και σε ένα διαρκές κατασταλτικό πογκρόμ για την επιβολή του δόγματος «νόμος και τάξη». Η επίθεση είναι αυτή έρχεται σε συνέχεια των επιλογών των προηγούμενων διαχειριστών της εξουσίας, καθώς το κύριο ζήτημα για τους εξουσιαστές είναι να έχει συνέχεια το κράτος, να έχει συνέχεια η κρατική βία, η εκμετάλλευση, η καπιταλιστική μηχανή που ισοπεδώνει ζωές και φυσικό κόσμο.
Εν μέσω της πανδημίας και της δολοφονικής διαχείρισής της από το κράτος και το κεφάλαιο, είδαμε την καταστολή να εντείνεται σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής. Με χιλιάδες νεκρούς δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της, και με ήδη εμφανή τα σημάδια της οικονομικής κρίσης στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, το κράτος και το κεφάλαιο δεν έχουν να υποσχεθούν τίποτα άλλο πέρα από εξαθλίωση, φτώχεια, πόλεμο, καταστολή και θάνατο. Σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας δεν πάρθηκε κανένα πραγματικό μέτρο υγειονομικής προστασίας παρά μόνο κατασταλτικά μέτρα και μέτρα προστασίας και ανάπτυξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η απαγόρευση διαδεχόταν η μία την άλλη, η μία κοινωνική ομάδα στοχοποιούταν μετά την άλλη με το θλιβερό και αποτυχημένο αφήγημα της ατομικής ευθύνης, διαρκώς περνούσαν αντικοινωνικά-αντεργατικά-αντιπεριβαλλοντικά νομοσχέδια. Το κράτος και το κεφάλαιο είδε την πανδημία σαν ευκαιρία για επιτάχυνση των ευρύτερων αναδιαρθρώσεων που συμβαίνουν εν μέσω όξυνσης της συνολικής καπιταλιστικής κρίσης. Υπερκέρδη για το κεφάλαιο, οχύρωση και κατασταλτική προετοιμασία για το κράτος, φτώχεια, εξαθλίωση, επίθεση σε κάθε κεκτημένο και καταστολή για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Η συσσωρευμένη κοινωνική οργή απέναντι στην κρατική διαχείριση της πανδημίας και την εντεινόμενη καταστολή οδήγησε στα εξεγερτικά γεγονότα της Νέας Σμύρνης με χιλιάδες κόσμου να διαδηλώνουν και να επιτίθενται στις δυνάμεις καταστολής. Τα γεγονότα αυτά οδήγησαν και στην μερική αναδίπλωση της κρατικής στρατηγικής για την ένταση της καταστολής.
Και στην πόλη της Πάτρας εν μέσω πανδημίας και κρατικών απαγορεύσεων εντάθηκε και η καταστολή. Πλήθος αγωνιστών βρέθηκε στους δρόμους αμφισβητώντας τις κρατικές επιταγές και την τρομοκρατία, διεκδικώντας και βάζοντας στο προσκήνιο τις ανάγκες μας, κρατώντας ανοιχτό το δρόμο για την κοινωνική ανατροπή. Όπως ήταν αναμενόμενο η απάντηση του κράτους και της αστυνομίας ήταν ξυλοδαρμοί, συλλήψεις αγωνιστών, δεκάδες πρόστιμα και επιθέσεις σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αγώνα.
Το κράτος επιβάλλει στην μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία μια ζωή που δεν αξίζει να βιωθεί και για αυτό δεν έχει να επενδύσει σε τίποτα άλλο πέρα από το φόβο, το θάνατο, την τρομοκρατία και την καταστολή. Για αυτό δολοφονεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στα σύνορα και στη θάλασσα με τα ολοένα και αυξανόμενα push-backs. Για αυτό τους φυλακίζει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και εφαρμόζει πάνω στα σώματα τους τις ρατσιστικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για αυτό βαφτίζει τους αγωνιστές τρομοκράτες. Για αυτό επιτίθεται σε κάθε κοινωνικό και ταξικό κεκτημένο. Για αυτό επιχειρεί να διαλύσει και να συντρίψει κάθε αγώνα, κάθε διεκδίκηση, κάθε φωνή αμφισβήτησης και εστία αντίστασης. Για αυτό χτυπάει τις καταλήψεις και τους χώρους αγώνα, κάνει πογκρόμ συλλήψεων και διώξεων, στήνει σκευωρίες σε βάρος αγωνιστών, ποινικοποιεί την συνδικαλιστική δράση, βάζει μπάτσους στα πανεπιστήμια, αγοράζει εξοπλισμό και κάνει προσλήψεις στα δολοφονικά σώματα καταστολής, θωρακίζεται νομικά και κατασταλτικά, εδραιώνοντας το καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Για αυτό χτυπάει κάθε διαδήλωση, ξυλοκοπεί, βασανίζει και φυλακίζει τους αγωνιστές.
Πρόκειται για μια κίνηση προληπτικής επίθεσης η οποία επιχειρεί να ισοπεδώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους μπροστά στο φόβο των επερχόμενων κοινωνικών και ταξικών εξεγέρσεων. Μπροστά στον φόβο της διογκούμενης οργής που μπορεί να βγει στους δρόμους και να συντρίψει το κράτος, τα αφεντικά και τους λακέδες τους. Μπροστά στον φόβο της συνειδητοποίησης από την μεγάλη πλειοψηφία της ταξικής επίθεσης που δεχόμαστε –στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης- πάνω στα συμφέροντα και τις ανάγκες μας και την ανάληψη δράσης για να αποτραπεί.
Θα μας βρίσκουν πάντα απέναντί τους , στους δρόμους, όπου στον κόσμο χτυπά η καρδιά της αντίστασης, τη μία δίπλα στον άλλο, πολύμορφα, συλλογικά και από τα κάτω, να παλεύουμε για το γκρέμισμα αυτού του κόσμου που βρωμάει θάνατο και εξαθλίωση, να παλεύουμε απέναντι στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου, απέναντι στην απομόνωση και τον κανιβαλισμό, απέναντι στην φτωχοποίηση και την λεηλασία της ζωής.
Όσες συλλήψεις κι αν κάνουν, όσες καταλήψεις κι αν εκκενώσουν, όσα κεφάλια και να ανοίξουν, δεν θα νικήσουν ποτέ όσα με αίμα και αγώνες κατακτήθηκαν, δε θα νικήσουν ποτέ τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη, δεν θα νικήσουν ποτέ τον αγώνα για ζωή. Δε θα τους αφήσουμε.
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΜΑΡΤΗ ΣΤΙΣ 11.30 ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΤΡΙΤΗ 14 ΜΑΡΤΗ ΣΤΙΣ 10:00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ
*Μετάβαση με πούλμαν από πλατεία Τριών Συμμάχων στις 08:00
αναρχικοί-ες, αλληλέγγυοι-ες
Υποβολή απάντησης