Αλληλεγγύη στους αγωνιστές που στοχοποιούνται για τις κινητοποιήσεις απέναντι στα αιολικά στα Άγραφα

Οι αγώνες για τη φύση δεν είναι ούτε νόμιμοι, ούτε παράνομοι, είναι δίκαιοι και αναγκαίοι.

Μόλις μερικές μέρες πριν την ανακοινωμένη πορεία στον αυχένα του Τύμπανου Αργιθέας ενάντια στην εγκατάσταση αιολικών, στις 18 Ιουλίου, αγωνιστές από την ευρύτερη περιοχή της Καρδίτσας αλλά και από άλλες πόλεις δέχθηκαν κλήσεις από την κρατική ασφάλεια, προκειμένου να δώσουν εξηγήσεις αναφορικά με προηγούμενη κινητοποίηση. Ο λόγος περί της πορείας της 6 Ιουνίου, περίπου ένα μήνα πριν, στον ίδιο τόπο, όπου την απόπειρα των διαδηλωτών να περάσουν το φραγμό της αστυνομίας ακολούθησε επίθεση των ΜΑΤ και ρίψη χημικών.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο αγώνας ενάντια στην “πράσινη” ανάπτυξη στοχοποιείται από το κράτος. Από τις διώξεις μετά τα γεγονότα στο Δημαρχείο της Καρδίτσας έχει καταστεί σαφές πως όποιοι και όποιες αντιστέκονται στην ισοπέδωση των βουνών, το στράγγισμα των ποταμών και γενικότερα τη λεηλασία της φύσης θα έρχονται αντιμέτωποι με το σύνολο της κρατικής καταστολής, από το γκλοπ του μπάτσου ως τη δίωξη της εισαγγελίας. Και φυσικά, οι τελευταίες διώξεις πέραν όλων των άλλων, στόχο είχαν να τρομοκρατήσουν και να αποτρέψουν τη συνέχεια των κινητοποιήσεων.

Τις στιγμές που γράφονται αυτές οι γραμμές, στα Άγραφα συντελείται ένα από τα μεγαλύτερα εγχώρια εγκλήματα απέναντι στο φυσικό κόσμο. Στο βωμό του κέρδους, και με το μανδύα της πράσινης ενέργειας, επιχειρείται να μετατραπεί το μεγαλύτερο μέρος του ορεινού όγκου, από τη λίμνη Κρεμαστών ως τον Κόζιακα, σε βιομηχανική ζώνη παραγωγής ενέργειας, με πλάνα για την εγκατάσταση χιλιάδων ανεμογεννητριών, ύψους εκατοντάδων μέτρων έκαστη. Τα μεταλλικά αυτά τα τέρατα, σχεδιάζεται να καταστρέψουν τις μέχρι τώρα απάτητες κορφές των Αγράφων, και να κηλιδώσουν για πάντα και χωρίς επιστροφή το φυσικό τοπίο.

Ο αγώνας των κατοίκων και της τοπικής κοινωνίας απέναντι στη λεηλασία της φύσης είναι ένας αγώνας δίκαιος και αναγκαίος, ένας αγώνας ενάντια στην ασυδοσία του κεφαλαίου, που δε λογαριάζει τίποτα μπροστά στην αναπαραγωγή του και τη μεγιστοποίηση του κέρδους του, είναι ένας αγώνας για ζωή και ελευθερία, ένας αγώνας στον όποιο δε θα μπορούσαμε παρά να είμαστε αλληλέγγυοι, ένα κομμάτι του ευρύτερου αγώνα απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο.

 

ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΙΟΛΙΚΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ

Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΕ ΜΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΖΕΙ

ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΡΗΜΑΖΕΙ

ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝΕ ΑΠΑΤΗΤΕΣ ΚΟΡΦΕΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ