Απέναντι στις κατασταλτικές κινήσεις του κράτους υψώνουμε αναχώματα αλληλεγγύης και αγώνα
Η νέα κυβέρνηση της ΝΔ, που στις 7 Ιουλίου διαδέχτηκε αυτή του Σύριζα ,δείχνει από πολύ νωρίς ποία θα είναι η βασική της στρατηγική : Επίθεση χωρίς προσχήματα στον εσωτερικό εχθρό του κράτους και του κεφαλαίου. Το ξεδίπλωμα της επίθεσης γίνεται με μια δοκιμασμένη από παλιά συνταγή . Ξεκινώντας από τα πιο περιθωριοποιημένα και στοχοποιημένα τμήματα των από τα κάτω και συνεχίζοντας σταδιακά και στα υπόλοιπα κομμάτια. Συγκεκριμένα :
- Το υπουργείο δημοσίας τάξης γίνεται ένα υπερυπουργείο που θα ελέγχει όλη την διαχείριση των μεταναστών και τις φύλακες . Ο στόχος σαφής : Να γίνουν ακόμα πιο σκληρές οι συνθήκες εγκλεισμού, να μπει καλά στο μυαλό όλων πως οι μετανάστες είναι μια ξεκάθαρη απειλή για την ελληνική κοινωνία. Δεν είναι τυχαίο πως μια από τις πρώτες κινήσεις είναι η κατάργηση του Αμκα σ`αυτούς .Μια κίνηση που πετάει εκατοντάδες χιλιάδες εκτός συστήματος υγείας, εξέλιξη που ο υπουργός εργασίας Βρούτσης και ο βουλευτής της ΝΔ Μπογδάνος θεωρούν πως αρμόζει να γιορτάσουν με μια πανηγυρική σέλφι. Επίσης, ανακοινώθηκαν οι νέες κατευθύνσεις ως προς το σωφρονιστικό σύστημα με κεντρική στόχευση το κόψιμο αδειών σε πολλούς κρατούμενους, την δημιουργία φυλακών τύπου Γ και την μεταφορά του Κορυδαλλού εκτός της πόλη της Αθήνας . Κατευθύνσεις που στοχεύουν στην αύξηση της επιτήρησης, της απομόνωσης και του βασανισμού των έγκλειστων με στόχο να καμφθεί η αγωνιστική τους διάθεση .
- Μέσω των σχεδιασμών για κατάργηση του κατώτατου μισθού, της εισαγωγής 7ήμερης εργασίας ,του ακόμα μεγαλύτερου περιορισμού των επιδομάτων πείνας που δίνονταν στους ανέργους, το κράτος επιθυμεί την ακόμα μεγαλύτερη λεηλασία των από τα κάτω, τα ακόμα μεγαλύτερα κέρδη για τα αφεντικά. Παράλληλα, η ύπαρξη ενός φτηνού εργατικού δυναμικού πρόσφορου για ακραία εκμετάλλευση, σε συνδυασμό με την ιδιωτικοποίηση δημοσίων χώρων(π.χ Ελληνικό) και την λεηλασία της φύσης (εξορύξεις πετρελαίου ), δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για την προσέλκυση των πολυεθνικών-επενδυτών.
- Υπάρχει σαφής στόχευση να τσακιστεί ο αναρχικός χώρος και κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι των από τα κάτω μέσω της έντονης καταστολής. Μέσα στις δύο πρώτες εβδομάδες διακυβέρνησης είχαμε τρία περιστατικά : –
– Την απρόκλητη επίθεση των Ματ σε πoρεία ενάντια στην τουριστικοποίηση της γειτονίας του Κουκακίου και τα Airbnb . Ένα σαφές μήνυμα πως πρέπει να αποδεχτούμε την βαρβαρότητα της μισθωτής εργασίας, τις εργατικές δολοφονίες, την πλήρη εμπορευματοποίηση των γειτονιών που ζούμε στο όνομα της ανάπτυξης και της προσέλκυσης τουριστών .
-Την εκκένωση και κατεδάφιση της κατάληψης Μπρούκλιν στα Γιάννενα. Η προσπάθεια να ζήσουμε στην βάση της αλληλεγγύης έναντι του ατομισμού ,οι συλλογικές ζυμώσεις και συνελεύσεις ,οι δράσεις ενάντια στο κόσμο της εξουσίας, η αμφισβήτηση του θεσμού της ιδιοκτησίας είναι πράξεις που πρέπει να τιμωρηθούν .
– Ο σύντροφος Χ. Κορτέσης πιάνετε από την ασφάλεια του καταστήματος Leroy Merlin επειδή ”έκλεψε αντικείμενα 180 ευρώ”. Για αυτήν του την πράξη οδηγείτε σε συγκεκριμένο δωματιάκι που το κάθαρμα επικεφαλής της ασφάλειας Γρίβας (διευθυντής της Ovit), μόλις πληροφορείτε (σαν κάλος ρουφιάνος των μπάτσων που είναι) πως έχει μπροστά του έναν αναρχικό που είχε μάλιστα φυλακιστεί στο παρελθόν , όχι μόνο τον απειλεί, μα τον κλειδώνει εκεί μέσα. Παράλληλα, η εργοδοσία επιχειρεί να στοχοποιήσει τον σύντροφο Γ . που εργάζεται εκεί και έχει έντονη αγωνιστική στάση απέναντι στην εργοδοσία και τη μισθωτή σκλαβιά. Η κατηγορία εναντίον του Γ. ότι ” μίλησαν με τον Κορτέση ” στάθηκε η αφορμή για τις μετέπειτα κατηγορίες που τον βαραίνουν αλλά και την προσπάθεια εξώθησής του σε παραίτηση. Η αλληλέγγα παρέμβαση συντρόφων απεγκλωβίζει τον σύντροφο Κορτέση από την ομηρία.
Λίγες μέρες μετά, ωστόσο, συλλαμβάνεται σε κεντρικό δρόμο και για ώρες ξυλοκοπείται από μπάτσους .Εν τέλη, προφυλακίζεται λίγες μέρες μετά, με την κατηγορία της ”ληστρικής επιδρόμης”. Παράλληλα, κατηγορούνται και διώκονται ο σύντροφος Γ. αλλά και οι άλλοι 5 σύντροφοι που έδειξαν αλληλέγγυα στάση .
Με αυτήν την κίνηση το κράτος στέλνει ένα μήνυμα τρομοκράτησης όχι μόνο στους αναρχικούς μα και στους εκατοντάδες χιλιάδες καταπιεσμένους που επιλέγουν να απαλλοτριώνουν βασικά αγαθά από τα αφεντικά . Αγαθά που έχουν παραχθεί μέσα από τον κόπο εκμεταλλευόμενων και που προορίζονται να πουληθούν για να βγάλουν κέρδη για τα αφεντικά .
Το κράτος έχει συνέχεια…
H συγκεκριμένη στρατηγική εμφανίζεται από την Νέα Δημοκρατία σαν να είναι μια πλήρης ρήξη και τομή με αυτήν που ακολουθούσε η κυβέρνηση σύριζα –ανέλ . Μια κυβέρνηση που εμφανίζεται σαν να είχε μίσος για τις επενδύσεις, φανατική ταξική εχθρότητα για τα αφεντικά, σχέσεις πατρικής φροντίδας για τους αναρχικούς και αγάπη για τους μετανάστες.
Κάτι τέτοιο είναι στα όρια της γελοιότητας, αν σκεφτεί κάνεις πως η εκμετάλλευση των από τα κάτω αυξήθηκε σε ένταση με τα επιπλέον δύο μνημόνια που πέρασε ο Σύριζα, με τον νόμο για την σχεδόν παρανομοποίηση των απεργιών .Ακόμα, χιλιάδες μετανάστες πνίχτηκαν στα σύνορα, στοιβάχτηκαν στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ το καθεστώς καθημερινής λεηλασία των ζωών τους συνεχίστηκε. Δεν ξεχνάμε και τις δολοφονίες μεταναστών στα τμήματα ( Pellumb Marnikollaj που πετάχτηκε από παράθυρο του 5 ορόφου στο Ατ Πατησίων ).Αντίστοιχα και στον αναρχικό χώρο υπήρξαν σειρά εκκενώσεων , εφόδων σε σπίτια, καταστολής πορειών και φυλακίσεων , αλλά και ο παραλίγο θάνατος του αναρχικού Κώστα Μπ.Τέλος, η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου από καταστηματάρχες, με την συνεργασία των μπάτσων, είναι ένα ακόμα περιστατικό που φωτίζει’’ την ευαισθησία των αριστερών κυβερνητικών πολιτικών για τον εξευγενισμό του κέντρου της πρωτεύουσας’’.
Η διαφορά ανάμεσα στις επιλογές των δύο κυβερνήσεων δεν βρίσκεται στην ουσία , που είναι η διατήρηση της εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου, αλλά στον τρόπο που θα γίνει αυτό. Η προηγούμενη κυβέρνηση ελίσσονταν με πολιτική μαεστρία και μεγάλη πονηρία και κατάφερνε να κάνει όλα τα παραπάνω, συχνά με αθόρυβες χειρουργικές κινήσεις ή να εμφανίζεται πως είναι αναγκασμένη από ξένες δυνάμεις (π.χ μνημόνιο) . Ο στόχος ήταν να σταματήσει τις αντιστάσεις, να δημιουργήσει κοινωνική υποστήριξη στις πολιτικές της, όχι μόνο στις τάξεις των ισχυρών αλλά και σε τμήματα των εκμεταλλευόμενων.
Πόλεμος στον πόλεμο κράτους και αφεντικών
Απέναντι στους σχεδιασμούς των κυρίαρχων απαντάμε με καθημερινούς, ριζοσπαστικούς, αδιαμεσολάβητους αγώνες . Καμία δεξιά, αριστερή, κόκκινη κυβέρνηση δεν θα κάνει τίποτα άλλο παρά να συντηρήσει την εκμετάλλευση, την πατριαρχία, την αυταπάτη της δημοκρατίας .
Στεκόμαστε η μία δίπλα στον άλλο, νικάμε τον φόβο της καταστολής με όπλο την αλληλεγγύη και την αποφασιστικότητα μας.
Κόντρα στην ανάθεση, την εξατομίκευση συγκρουόμαστε με λύσσα και συνείδηση ενάντια στο κράτος και τις δομές του.
Αγωνιζόμαστε και πιστεύουμε σε έναν κόσμο ισότητας κι αλληλεγγύης. Ενάντια σε κάθε κυβέρνηση ,ενάντια σε κάθε κράτος ,ενάντια σε κάθε εξουσία, αγώνας για την κοινωνική επανάσταση και την αναρχία