Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις και τους αγώνες για ζωή και ελευθερία
Αλληλεγγύη στη Κατάληψη Δερβενίων 56
Οι καταλήψεις ως πολιτικοί χώροι που συσπειρώνουν και στεγάζουν πολιτικά εγχειρήματα, που αντιμάχονται την εξουσία του κεφαλαίου και του κράτους, βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο της καταστολής. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έδειξε τις κατασταλτικές διαθέσεις της ενάντια στις καταλήψεις και τους αγώνες που απορρέουν από αυτές από τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησής της, με εκκενώσεις καταλήψεων στέγης μεταναστών στα Εξάρχεια μέσα στο καλοκαίρι. Πάντα με τη συνοδεία των πιστών υπηρετών τους – τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ που δεν χάνουν την ευκαιρία να ουρλιάζουν για τη «πάταξη της ανομίας» και τις «καταλήψεις-κέντρα εγκληματικότητας», εξυμνώντας το κατασταλτικό έργο της κυβέρνησης – και όλων των ειδών δυνάμεων καταστολής, η κυβέρνηση δίνει το έναυσμα της ολομέτωπης επίθεσης στα κινήματα. Οι αιφνίδιες εκκενώσεις τους οδηγούν εκατοντάδες ανθρώπους στο κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη και στα ανεκδιήγητα camps-αποθετήρια ψυχών, ενέργειες που συνεχίζονται ακατάπαυστα μέχρι και σήμερα. Την ίδια στιγμή μάλιστα που η κυβέρνηση εκκενώνει καταλήψεις στέγης, δε διστάζει να εκτοπίζει και χιλιάδες αιτούντες ασύλου από τα σπίτια τους, ωθώντας αυτούς τους ανθρώπους σε ένα ακόμα άθλιο camp, είτε κυριολεκτικά στο δρόμο.
Ταυτόχρονα, το μπαράζ εκκενώσεων συνεχίζεται και σύντομα επεκτείνεται σε πολιτικές καταλήψεις και καταλήψεις στέγης σε όλη την Ελλάδα: εκκένωση της κατάληψης Κουβέλου στο Μαρούσι, της κατάληψης Βανκούβερ στο κέντρο της Αθήνας, της κατάληψης Παλμάρες στη Λάρισα, των καταλήψεων Κουκακίου, της κατάληψης Utopia στη Κομοτηνή κ.α. Αποκορύφωμα της κρατικής πολεμικής ενάντια στις καταλήψεις και τους αγώνες τους, το διάγγελμα του Χρυσοχοΐδη περί εκκένωσης όλων των καταλήψεων το Δεκέμβρη του 2019, με το γνωστό ανεκδιήγητο τελεσίγραφό του. Τελευταίος στόχος λοιπόν της κρατικής καταστολής η κατάληψη Δερβενίων 56, μία κατάληψη που από το 2015 έχει αποτελέσει σημείο αναφοράς του κινήματος. Στην κατάληψη έχουν βρει πολιτική έκφραση τόσο ομάδες, όσο και άτομα, ενώ παράλληλα έχει λειτουργήσει ως κατάληψη στέγης για ένα σημαντικό αριθμό ανθρώπων, που αποφασίζουν να ορίζουν οι ίδιοι/ίδιες τις ζωές τους, έξω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που τους επιφυλάσσει το ελληνικό κράτος. Συγχρόνως, εν μέσω γενικευμένης καραντίνας και μεθοδευμένης εξαθλίωσης πολλών ήδη καταπιεσμένων ανθρώπων της κοινωνικής βάσης, η κατάληψη Δερβενίων 56 παραμένει ενεργή και λειτουργεί δομή αλληλεγγύης, η οποία ουκ ολίγες φορές έχει δεχθεί το τραμπουκισμό των δυνάμεων καταστολής.
Το κράτος και οι μπάτσοι λοιπόν αναγνωρίζοντας πως η εν λόγω κατάληψη αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό ανάχωμα αντίστασης στα σχέδια καταστολής και εξαθλίωσης των από τα κάτω, δρομολογούν την εκκένωσή της τα ξημερώματα της 26/6, με τον γνωστό πλέον ύπουλο και θρασύδειλο τρόπο που συνηθίζουν να λειτουργούν, ευελπιστώντας να πιάσουν κυριολεκτικά στον ύπνο τους ανθρώπους του κινήματος, φορτώνοντάς τους συγχρόνως με συλλήψεις και κατηγορητήρια-καρμπόν. Οι αγωνιστές/αγωνίστριες της κατάληψης ωστόσο, γνωρίζοντας εδώ και καιρό τις κατασταλτικές βλέψεις του κράτους, συγκεντρώνονται το ίδιο πρωί πέριξ της κατάληψης, ενώ το ίδιο βράδυ ανακαταλαμβάνουν το κτήριο για λίγες ώρες σε πείσμα της κρατικής καταστολής.
Οι καταλήψεις είναι τα σπίτια μας και τα κέντρα αγώνα μας και δεν θα τα αφήσουμε να πέσουν στα χέρια του κράτους. Όσες φορές και να μας εκκενώνουν, εμείς θα ξαναμπαίνουμε. Όσες φορές και να τσιμεντώνουν τις εισόδους, εμείς θα τις γκρεμίζουμε. Όσους μπάτσους και αν βάλουν να τις φυλάνε, εμείς πάντα θα βρίσκουμε το τρόπο να τις ανακαταλαμβάνουμε. Ας μη χαίρονται λοιπόν το κράτος, η εγχώρια μπατσοκρατία και οι κάθε λογής ρουφιάνοι τους γιατί η μάχη των καταπιεσμένων για ζωή και ελευθερία συνεχίζεται, μέχρι την κατάρριψη κάθε εξουσίας….
10, 100, 1000 καταλήψεις, ενάντια σε ένα κόσμο οργανωμένης σήψης
Για έναν αυτοοργανωμένο κόσμο ελευθερίας και ισότητας
Τη Παρασκευή 3/7 θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Δερβενίων 56 στις 19:00 στην Κατάληψη Παραρτήματος.