Πέμπτη 5 Μαρτίου: Eνάντια σε πατριωτισμό, εθνικισμό, φασισμό και πόλεμο,
αλληλεγγύη στους/ις μετανάστες/στριες
Στις 18:00 συγκέντρωση στην κατάληψη Παραρτήματος και 18:30 πορεία από την πλατεία Γεωργίου
ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ
Ο καπιταλισμός γεννήθηκε και γιγαντώθηκε με την εκμετάλλευση των από τα κάτω του δυτικού κόσμου, με την αφαίμαξη των αποικιών και την λεηλασία του φυσικού κόσμου σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Η βίαιη απόσπαση κάθε αγαθού που θεωρείται πολύτιμο γι`αυτόν άφηνε και αφήνει πίσω της μια δυστοπία. Τα γεωπολιτικά παιχνίδια για την εδραίωση των συμφερόντων της εκάστοτε δύναμης σε μια περιοχή ενδιαφέροντος δεν είναι σπουδές, άρθρα, τηλεοπτικές εκπομπές αλλά επηρεάζουν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Οι διαρκείς πόλεμοι για τον ορυκτό πλούτο στην Μέση Ανατολή, η οικονομική και πολιτική κατάσταση σε διάφορες περιοχές της Αφρικής και της Ασίας είναι μερικοί από τους λόγους μετανάστευσης. Η Ευρώπη “της δημοκρατίας, της ευμάρειας , της ελπίδας” φαντάζει ιδανικός και με εγγύτητα προορισμός, ικανός να αντισταθμίσει την επικινδυνότητα του ταξιδιού σ`αυτή. Οι χώρες του νότου της Ευρώπης σαν σύνορά της δέχονται τα κύματα των ξεριζωμένων ανθρώπων.
Ο ελλαδικός χώρος στην πρόσφατη ιστορία του έχει δεχτεί σε διάφορες περιόδους μεταναστευτικές ροές. Από την Μικρασιατική καταστροφή, την Αλβανία του Χότζα και των θρησκευτικών καταπιέσεων, τους πολέμους σε Ιράκ Αφγανιστάν, τον πόλεμο στην Συρία, να είναι μερικά κομβικά σημεία. Το 2015 ήταν μια τέτοια περίοδος, καθώς μόνο εκείνη τη χρονιά εισήλθαν 836.000 άνθρωποι που βίαια αποσχίστηκαν από τους τόπους που έζησαν. Η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εναρμονίστηκε πλήρως με τις ευρωπαϊκές αποφάσεις διαχειριζόμενη την κρίση χτίζοντας hot spot, αναβαθμίζοντας τη φύλαξη των συνόρων με τη συμβολή της Frontex και χτίζοντας την Ευρώπη φρούριο.
Η νέα κυβέρνηση της ΝΔ έθεσε και αυτή το μεταναστευτικό ως αιχμή της διακυβέρνησής της πριν ακόμα ζεσταθούν τις καρέκλες που παρέλαβαν. Ήδη από τους πρώτους μήνες μετέφερε την διαχείριση του μεταναστευτικού στο υπουργείο δημόσιας τάξης (για να ανακαλέσει μερικούς μήνες αργότερα), κατήργησε ρατσιστικά το ΑΜΚΑ δυσκολεύοντας την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους/ις μετανάστες/στριες, έκοψετη μετακίνηση προς τα σχολικά κτίρια, αυστηροποίησε τους όρους χορήγησης καρτών διαμονής και εκκένωσε πλήθος καταλήψεων στέγης στην Αθήνα με εντυπωσιακούς όρους και κάλυψη από τα ΜΜΕ. Όποιος/α τολμήσει να αντισταθεί και αγωνιστικά να διεκδικήσει καλύτερους όρους επιβίωσης θα συναντήσει τη σιδερένια πυγμή του κράτους. Η τάξη και ασφάλεια που διακηρύσσει παντού η ΝΔ, δε θα μπορούσε παρά να αφορά και τους/ις μετανάστες/στριες. Η κατεύθυνση είναι σαφής: οι μετανάστες/στριες είναι απειλή, πρέπει να πεταχτούν εκτός συστήματος υγείας, πρέπει να διοχετευτούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ανά τον ελλαδικό χώρο, πρέπει να απελαθούν.
Στον παρόντα χρόνο η συνθήκη γύρω από το μεταναστευτικό ζήτημα έχει ως εξής: Από την μία πλευρά το τουρκικό κράτος, τόσο λόγω των εσωτερικών ανταγωνισμών σε πολιτικό επίπεδο, όσο και λόγω των διακρατικών ανταγωνισμών, ανοίγει μέτωπα προς πάσα κατεύθυνση ελπίζοντας να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερα. Στην άλλη πλευρά του Αιγαίου το ελληνικό κράτος προσπαθεί εκ νέου να κεφαλαιοποιήσει στο έπακρο τα ρατσιστικά και εθνικιστικά αντανακλαστικά μέρους του κοινωνικού συνόλου που καλλιεργούνται εδώ και χρόνια μέσω εθνικιστικών συλλαλητηρίων, ρητορικής περί “λαθρομεταναστών, εισβολέων, εθνικής απειλής” κτλ. Ανάμεσα, κυριολεκτικά και μεταφορικά εγκλωβίζονται οι κολασμένοι αυτού του κόσμου, των οποίων οι ζωές αποτελούν το διπλωματικό χαρτί που θα εξασφαλίσει είτε τη συναίνεση και στήριξη των στρατιωτικών επιχειρήσεών της στο Ιντλίμπ είτε ένα νέο κονδύλι για την υποτιθέμενη φιλοξενία τους.
Το ελληνικό κράτος επιλέγει κατά το δοκούν τo προφίλ των μεταναστών που θα προβάλει, σε μια προσπάθεια διαχείρισης του μεταναστευτικού ζητήματος με διαφορετικά μέτρα και σταθμά να αφορούν την ίδια κοινωνική ομάδα, ερχόμενο κατά συνέπεια σε αντιφάσεις σχετικά με τη ρητορική του. Χτίζονται συνεπώς, κριτήρια διαχωρισμού σε νόμιμους- λαθραίους ή πρόσφυγες- μετανάστες και προωθείται σε γενικότερο πλαίσιο η εικόνα είτε του «εισβολέα» είτε του υποκειμένου σε ανάγκη.
Έτσι αυτή την περίοδο παρουσιάζεται συνεχώς η εικόνα του μετανάστη-“εισβολέα” στον οποίο φοριέται ο ρόλος του αποδιοπομπαίου τράγου για τα τρέχοντα ζητήματα (ανεργία, εγκληματικότητα κ.λ.π.) εξυπηρετώντας άρτια το δόγμα διαίρει και βασίλευε, ενισχύοντας το φαντασιακό της πατρίδας και του έθνους και τη συσπείρωση του εθνικού κορμού. Η πραγματικότητα για τη φύση και τα αίτια των ζητημάτων που πλήττουν τον κοινωνικό ιστό παραγκωνίζεται, με αποτέλεσμα το κράτος και το κεφάλαιο να μπορούν να αποκρύψουν και φαινομενικά να άρουν τους ταξικούς διαχωρισμούς, συσκοτίζοντας την πολύμορφη εκμετάλλευση/καταπίεση των από τα κάτω. Η εικόνα του μετανάστη ως εσωτερικού εχθρού αφήνει τέλος, πρόσφορο έδαφος στην έκφραση του κοινωνικού κανιβαλισμού επιρρώνοντας έτσι τη λογική του ατομισμού και καταλύοντας τη συνείδηση περί αλληλεγγύης, συνύπαρξης, κοινής θέσης απέναντι στον κόσμο της εξουσίας.
Η προαναφερθείσα ρητορική έρχεται να πλαισιώσει τη συνεχή, εδώ και μερικά χρόνια, διόγκωση ενός εθνικού κορμού που ταυτόχρονα μετατοπίζεται όλο και πιο δεξιά. Από τα μακεδονικά συλλαλητήρια και τον εμπρησμό της Libertatia, τη ρατσιστική δολοφονία του Αλβανού εργάτη γης Petrit Zifle, στις επιθέσεις σε αλληλέγγυους/ες, αγωνιστές/στριες και ΜΚΟ σε Λέσβο και Χίο, καθώς και τις ένοπλες ομάδες πολιτών που συλλαμβάνουν πρόσφυγες στον Έβρο, είναι φανερό πως το φασιστικό δηλητήριο διαχέεται όλο και περισσότερο. Το ελληνικό κράτος αλλά και το ντόπιο κεφάλαιο, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στο νέο κύμα επέλασης της καπιταλιστική βαρβαρότητας, με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας αλλά και την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας να είναι προ των πυλών, αναγνωρίζουν τη δυναμική της παρούσας κοινωνικής συνθήκης ως μια ευκαιρία να εμπεδωθεί μια κανονικότητα στην οποία η καταστολή οποιασδήποτε κίνησης αντίδρασης στο υπάρχον, υπό τη σκέπη ενός εθνικού συμφέροντος και φρονήματος, θα είναι αμείλικτη. Μια κανονικότητα όπου ένας στρατός από πατριώτες θα περιμένει το κάλεσμα για να τσακίσει αναρχικούς, κομμουνιστές, αριστερούς, ομοφυλόφιλους, απεργούς, φτωχούς, άστεγους, μετανάστες έχοντας κοινωνική νομιμοποίηση, μια κανονικότητα στην οποία θα είναι αδύνατο να αμφισβητήσεις τις επιταγές της κυριαρχίας και μοναδική επιλογή θα είναι να συμμορφωθείς.
Από την πλευρά μας, δε μπορούμε παρά να αντιλαμβανόμαστε πως όλοι εμείς που βρισκόμαστε στους από τα κάτω αυτού του κόσμου, αποτελούμε για το κράτος και τα αφεντικά το φτηνό υποταγμένο, ανανεώσιμο και αναλώσιμο υλικό των επόμενων γύρων της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Πάνω στα σώματα των μεταναστών/ριών βρίσκεται το πεδίο πειραματισμού πολιτικών καταστολής και ελέγχου, το οποίο θα το συναντήσουμε ή το συναντάμε με διάφορες εκφάνσεις όλοι και όλες μας. Με πρόταγμά μας την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων, στεκόμαστε δίπλα στους αγώνες των μεταναστών/τριών, κόντρα και ενάντια σε κάθε επίπλαστο διαχωρισμό στη βάση της φυλής, του φύλου, του έθνους, της θρησκείας, της σεξουαλικής προτίμησης. Συγκροτώντας μαχητικές κοινότητες αγώνα με σχέσεις ισότιμες, χρησιμοποιώντας εργαλεία αγώνα όπως οι καταλήψεις και δημιουργώντας δομές αλληλοβοήθειας, να πυκνώσουμε τις αντιστάσεις μας και να οξύνουμε τον ταξικό-κοινωνικό πόλεμο με όπλο μας την αυτοοργάνωση.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ
ΝA ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ