ΠΟΡΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 19/12
ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
PETRIT ZIFLE, ΑΛΒΑΝΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΓΗΣ,
ΝΕΚΡΟΣ ΑΠΟ ΧΕΡΙ ΦΑΣΙΣΤΑ.
Στις 25 Νοέμβρη δολοφονήθηκε από το χέρι νεοναζί χρυσαυγίτη στα Σπαρτερά Λευκίμμης στην Κέρκυρα, ο Petrit Zifle, Αλβανός εργάτης γης. Αιτία υπήρξε η συζήτηση θαμώνων καφενείου για την Μακεδονία, στην οποία συμμετείχε και ο δολοφόνος (ο οποίος υπήρξε εκλογικός αντιπρόσωπος της ΧΑ στις τελευταίες εκλογές), μιλώντας με υβριστικό και προσβλητικό τρόπο για όλους τους μη Έλληνες. Ο Petrit Zifle ανταπάντησε στις προσβολές του χρυσαυγίτη και κάπως έτσι ξεκίνησε ένας έντονος καυγάς μεταξύ τους, ο οποίος έληξε χάρη στην παρέμβαση των υπόλοιπων παρευρισκόμενων, με τον δράστη να αποχωρεί απειλώντας τη ζωή του Zifle. Λίγο αργότερα, ο δράστης εντοπίζει τον Zifle, τον δολοφονεί με κυνηγετική καραμπίνα και πετάει το πτώμα του σε ένα χαντάκι, όπου και τον βρίσκουν την επόμενη μέρα.
Το εθνικιστικό παραλήρημα που έχει αναζωπυρωθεί τελευταία με αφορμή την ονομασία της Μακεδονίας, αλλά και το κλίμα που δημιουργήθηκε ύστερα από την δολοφονία του εθνικιστή (και εμπόρου ναρκωτικών) Κατσίφα από την αλβανική αστυνομία, διαμόρφωσαν εύφορο έδαφος για ακόμη μία φασιστική δολοφονία. Αυτή τη φορά δεν έδρασε κάποιο οργανωμένο τάγμα εφόδου μετά από σχετική εντολή, αλλά ενός ατόμου, κάτι που δείχνει σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό το πόσο νιώθουν κάθε είδους εθνικιστές, ρατσιστές, φασίστες νομιμοποιημένοι εντός του πατριωτικού/εθνικιστικού παραληρήματος που χτίζεται καθημερινά, να δολοφονήσουν. Ο Petrit δεν είναι ο μοναδικός νεκρός, από χέρι εθνικιστή σκοτώθηκε και στην Ομόνοια ο Ζακ Κωστόπουλος. Ο εθνικός κορμός, αυτό το τσούρμο κάθε είδους μισαλλόδοξων ιδεολογημάτων και των υποστηρικτών τους, έχει βγει παγανιά για εκκαθαρίσεις, ώστε να μείνει “άθικτος” ο πυρήνας του πολιτισμικά, κοινωνικά, πολιτικά. Με άλλα λόγια όποιος δεν χωράει στο κυρίαρχο πλαίσιο που συγκροτείται γύρω από την κανονικότητα και τη “φύση” των πραγμάτων που περιλαμβάνουν την πατρίδα, το έθνος, τη φυλή, το φύλο, τη θρησκευτική πίστη, είναι εσωτερικός εχθρός, πρέπει να θανατωθεί. Πέρα από τους φόνους, το συναντάμε καθημερινά στο μίσος που χύνεται και επιβάλλεται ώστε να επικαλύψει κάθε κοινωνική σχέση. Εδώ θα πρέπει να σταθούμε και στο ρόλο όλου του κρατικού και καπιταλιστικού οικοδομήματος στην διαχρονική καλλιέργεια των πατριωτικών/εθνικιστικών αντιλήψεων, αλλά και στην έξαρση των τελευταίων μηνών. Πέρα από όσα συμβαίνουν ιδιαίτερα στα σχολεία, που στην ελλαδική περίπτωση, η ελληνική εθνική αφήγηση σφυρηλατείται, όπου πέρα απ’όλα τα άλλα μαθαίνουμε να μισούμε κάθε γειτονικό λαό, μαθαίνουμε την ιστορία από μια αντίστοιχη σκοπιά, θα πρέπει να τονίσουμε ιδιαίτερα το ρόλο εκκλησίας και ΜΜΕ στην συντονισμένη προσπάθεια να περάσουμε σε μια εποχή κυριαρχίας του εθνικισμού. Η αναπαραγωγή ψευδών ειδήσεων, ο καθημερινός βομβαρδισμός τρόμου, η ηρωοποίηση ατόμων όπως ο Κατσίφας, η αποθέωση των συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία, ο καθημερινός ρατσισμός (από την πλευρά των ΜΜΕ) αλλά και η ισχυρότατη και χρησιμότατη πάντα για τον κυρίαρχο κόσμο δουλειά της εκκλησίας, όπου η πατρίδα, ο θεός, οι διάφορες προφητείες για χαμένες πατρίδες, η προβολή της βυζαντινοχριστιανικής καταγωγής, η φοβικότητα απέναντι στους “βάρβαρους αλλόθρησκους” αλληλοσυμπληρώνονται. Το μίγμα έχει την κατάλληλη δόση φόβου, μίσους αλλά και σκοπού, που ο πόλεμος για τα “ιερά και όσια” του ελληνικού έθνους πρέπει να διεξαχθεί, χτίζοντας μια καθημερινή σαπίλα κανιβαλισμού, μίσους, ρατσισμού, μια φασιστική καθημερινότητα
Ο πατριωτισμός/εθνικισμός χρησιμοποιείται για ακόμη μια φορά τον ώστε να φανατίσει την κοινωνία διαταξικά γύρω από τα εθνικά ιδεώδη . Η έννοια του εθνικού συμφέροντος όμως δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια να ενωθούν καταπιεστές και καταπιεζόμενοι απέναντι σε έναν φαντασιακό κοινό εχθρό, τον “εχθρό της πατρίδας” και να αποπροσανατολιστούν, δημιουργώντας έναν φρούδο αγώνα που βαπτίζεται εθνικός διαιωνίζοντας έτσι την ιεραρχία, τους πολέμους, την φτώχεια, την εκμετάλλευση. Είναι μια ακόμη προσπάθεια του καπιταλιστικού κόσμου με τους εδώ εκφραστές και τιμητές του να αλλοτριώσει την πραγματικότητα για την καταγωγή των δεινών μας, που δεν είναι τίποτα άλλο από την ίδια του τη ύπαρξη, να στρέψει την οργή στο διπλανό μας, τον “αδύναμο”, τον Άλλο, να μας μετατρέψει από πολέμιούς τους, από αγωνιζόμενους για ένα καλύτερο κόσμο, σε πωρωμένους υπερασπιστές του, σε στρατιώτες του. Εμάς αυτός ο κόσμος δεν μας ενέχει. Ας τελειώνουμε με κάθε είδους σύνορα -εδαφικά, σωματικά, διανοητικά-, με κάθε δεσποτισμό, σκοταδισμό και διαμεσολάβηση. Επιλέγουμε την ζωή αντί για τον θάνατο και πιστεύουμε ότι ο μόνος αγώνας που έχει νόημα να διεξαχθεί είναι ο ταξικός/διεθνιστικός μέσω της αλληλεγγύης των αγωνιζόμενων. Να πολεμήσουμε ενάντια στον πραγματικό εχθρό, ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, για ένα κόσμο αλληλεγγύης, αδελφοσύνης, ισότητα, ελευθερίας.
ΚΑΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΔΕ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ, ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΔΕ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ/ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ